پیک گیتار نوعی زخمه است که برای نوازندگی گیتار طراحی شده‌است. در طول زمان، پیک گیتار از جنس‌های مختلفی چون پلاستیک، رزین، فلز، شیشه، پولک لاک‌پشت، چوب، نمد یا سنگ تهیه شده‌است. در این نوشته به معرفی ۱۰ مورد از بهترین پیک های گیتار می پردازیم .
پیک‌ها اکثراً در قالب همسان به شکل یک مثلث متساوی‌الساقین کشیده که دو وجه بالای آن شبیه به هم و وجه دیگر کمی تیزتر و با زاویه کمتری هست شناخته می‌شوند، که شناخته‌ترین نوع آن است اگرچه که اشکال دیگری هم برای طراحی و ساخته شده‌است.
در گذشته نوازندگان گیتار پیک گیتار را از چوب، کهربا، استخوان، سنگ یا حتی عاج می‌ساختند تا بتواند شکل دلخواه خود را داشته باشند. ولی امروزه این‌گونه پیک‌ها دیگر رایج نیستند و جنس پلاستیک جایگزین آنان شده‌است. اولین بار ایده پیک گیتار از جنس پلاستیک توسط شرکتدی‌اندریاس پیکز عملی شد. ایده ساخت آن ها توسط لوئیجی اس‌آر و پسر کوچکش تونی مطرح و اجرا شد.
آنها پس از عملی شدن طرح خود محصولات خود را با شماره‌گذاری طبقه‌بندی کردند. پیک شماره ۳۵۱ شناخته‌ترین و محبوبترین آنها بود و همچنین ۳۴۶ که شبیه یک مثلث متساوی‌الاضلاع است و امروز بیشتر نوازندگان گیتار باس از آن استفاده می‌کنند یا شماره ۳۵۸ که پیک نسبتا کوچکی است که معمولاً نوازندگان گیتار سبک جاز از آن استفاده می‌کنند.
همچنین شرکت دی‌اندریاس پیکز اولین شرکت سازنده پیک گیتار بود که برای مشتریان پیک‌های ویژه مخصوص به خودشان را تولید کرد. آنها با چاپ نام و نشان آن نوازنده یا گروه بر روی پیک گیتار، پیکی ویژه آن نوازنده را تولید می‌کردند که اصطلاحا بدان “کاستم پیک” گفته می‌شود. اولین مشتری آنها برای این گونه پیک‌ها، نیک لوکاس در اوایل دههٔ ۳۰ میلادی بود.
پیک گیتار را همچنین می‌توان بر اساس ضخامتی که دارد دسته‌بندی کرد و از این لحاظ مدل‌های گوناگون پیک با ضخامت‌های گوناگون وجود دارند که هریک بنابه ضخامت و میزان انعطافی که دارند برای کاربردی خاص استفاده می‌شوند. پیک‌هایی که ضخامت کمتری دارند، انعطاف بیشتری دارند و معمولاً برای نوازندگی سولو توسط نوازندگان گیتار لید استفاده می‌شود. البته هیچ قطعیت در این زمینه وجود ندارد و معمولاً این نوازندگان هستند که پیک خود را انتخاب می‌کنند.
نوازندگان گیتار الکتریک در سبک‌های راک و هوی متال این را می‌دانند که پیک‌های نازک تر صداهای قوی تر، پرتر و غیرقابل کنترل تری را باعث می‌شوند و در عوض پیک‌هایی با ضخامت بیشتر (هوی یا اکسترا هوی) صداهای ظریف و قابل کنترل تری را تولید می‌کنند. و همین امر باعث شده تا نوازندگان گیتار بنابه وظیفه‌ای که در نوازندگی دارند نوع پیک خود را انتخاب کنند. معمولاً نوازندگان در سبک‌های هوی متال و پاور متال، پیک‌هایی با ضخامت بیشتر را انتخاب می‌کنند.
همانطور که گفته شد ضخامت پیک بر کیفیت صوت تأثیر می‌گذارد و همچنین نوع وظیفه نوازندگی از عواملی است که در انتخاب پیک مؤثر است اما تنها این نیست. نوع سیمهای گیتار هم در انتخاب پیک مؤثرند، آنچنانکه برای سیمهای ضخیم‌تر پیک‌های درشت تر و ضخیم‌تر توصیه شده‌است، چرا که قابل کنترل تر و تولیدکننده اصوات ناخواسته کمتر است. نوازندگان دث متال معمولاً پیک‌هایی را با ضخامت بیشتر از ۱٫۵۵ میلی‌متر انتخاب می‌کنند.
نوازندگان جاز نیز از پیک‌های هوی استفاده می‌کنند تا بتوانند از سیمهای ضخیم گیتار خود صدای مطلوب را بگیرند.
گیتارهای باس سیمهای بسیار قطوری دارند، از این رو نوازندگان باس پیک‌های ضخیم‌تر را انتخاب می‌کنند.
معرفی انواع پیک گیتار
پیک های گیتار معمولا یا از مواد اولیه طبیعی ساخته می شوند یا از مواد اولیه مصنوعی.در ادامه به معرفی انواع مختلف پیک گیتار و ویژگی و مشخصات آن ها می پردازیم:
۱.پیک های تگوا
پیک‌های تگوا (که به آنها کروزو یا عاج گیاهی نیز می‌گویند) از یک درخت نخل (بومی آمریکای جنوبی) تولید می‌شود. تگوا ماده‌ی سفید و سختی است که از دانه‌های این گیاه محافظت می‌کند.
تگوا به اعتقاد بسیاری جایگزین عاج در پیک‌های گیتار است. یکی از مشهورترین برندهای پیک تاگوا، Howling Monkey نام دارد. این پیک‌ها در سه رنگ قرمز، سبز، آبی و صورتی و با ضخامت‌های ۱.۸ تا ۲ میلی‌متری به بازار عرضه می‌شوند. تاگوا بسیار آسیب‌پذیر است و به همین دلیل این پیک‌ها اکثرا با ضخامت بالا تولید می‌شوند.
۲.پیک پوست نارگیل
این پیک به شکل غافلگیرکننده‌ای خوش‌صدا است. هرچند مانند تاگوا انعطاف‌‌پذیری پایینی دارد. این پیک‌ها حس خوبی را به دست و به گیتار منتقل می‌کنند. همچنین به سادگی از سیم‌ها جدا می‌شوند و سرعت نوازندگی را بالا می‌برند.
دو برند مشهور تولید پیک‌های نارگیل US Blues و Howling Monkey هستند.
۳.پیک سنگی
سنگ ماده‌ی اولیه‌ی بسیار سختی است و در عین حال صدای منحصر به فردی دارد. هرچند کار با پیک‌های سنگی (مخصوصا در ضخامت‌های پایین) چندان ساده نیست. این پیک‌ها معمولا از ضخامت‌های ۱.۹ میلی‌متر به بالا عرضه می‌شوند.
پیک‌های سنگی بیشتر برای اجراهای سولو مناسب هستند. همچنین صدای قوی و سنگینی دارند. سطح آنها نیز ممکن است صدایی مشابه شیشه در زمان برخورد به سیم‌ها ایجاد کند. پس بهتر است از آنها برای اجرای گیتار الکتریک استفاده کنید.
۴.پیک چوب شیشام
چوب معمولا ماده‌ی اولیه‌ی مناسبی برای تولید پیک گیتار نیست. به این دلیل که به سادگی ساییده می‌شود و تغییر شکل می‌دهد. هرچند انواع مختلف چوب، سختی‌های متفاوتی نیز دارد. این پیک که توسط شرکت کلایتون تولید می‌شود از چوبی به نام شیشام تولید شده است. این چوب در درجه‌بندی جانکا (که سختی چوب را مشخص می‌کند) دارای درجه‌ی ۱۷۸۰ است.
۵.پیک دلرین
یکی از رایج‌ترین مواد اولیه‌ی به کار رفته در ساخت پیک، دِلرین است. بسیاری از پیک‌های موجود در بازار از دلرین در ساخت خود استفاده می‌کنند. این ماده سطحی مات دارد و به همین دلیل نگه‌داشتن پیک را آسان‌تر می‌کند. این پیک‌ها بخاطر مقاومت بالای خود بسیار محبوب هستند. صدای آنها کمی گرم است اما صدای منحصر به فرد تورتکس را ندارند. پیک‌های دلرین تحت عنوان‌های تجاری مختلف (از جمله گیتور) به فروش می‌رسند.
۶.پیک تورتکس
پیک‌های تورتکس محصول شرکت دانلوپ و احتمالا مشهورترین پیک‌های جهان هستند. بسیاری از نوازندگان مشهور (از جمله اسلش) به دلیل صدای منحصر به فرد تورتکس از آن استفاده می‌کنند. این پیک‌ها از سایر محصولات دانلوپ (از جمله اولتم) سریع‌تر قدیمی می‌شوند و ساییده می‌شوند. فرمول دقیق ساخت پیک‌های تورتکس را تنها خود شرکت دانلوپ می‌داند.
این سری از پیک‌ها محبوبترین محصولات این شرکت هستند و بسیاری از پیک‌های دیگر دانلوپ نیز در اصل با اعمال تغییرات کوچکی در تورتکس ساخته شده‌اند. پیک‌های تورتکس برای شروع به نوازندگی بسیار مناسب‌اند و سبک‌های مختلف را پوشش می‌دهند.
۷.پیک سلولوید
پیک‌های سلولوید قدمت زیادی دارند. پس از ممنوعیت خرید و فروش لاکِ لاک‌پشت، پیک‌های سلولوید جایگزین این ماده‌ی اولیه شدند. به همین دلیل بسیاری از آنها طراحی لکه‌داری مشابه لاک دارند.
پیک‌های سلولوید آسیب‌پذیرتر از پیک‌های مدرن هستند. پس طی زمان ممکن است لبه‌ی آنها ساییده شود و تغییر شکل دهد. برخی از نوازندگان این پیک‌ها را به دلیل همین خصوصیت خریداری می‌کنند.
۸.پیک نایلون
پیک‌های نایلون سطح بسیار لغزنده‌ای دارند و به همین دلیل معمولا به همراه طراحی‌هایی به نام گریپ (Grip) عرضه می‌شوند که نگه‌داشتن آنها را آسان‌تر می‌کند.و همچنین قدری شکننده هستند و ممکن است نمونه‌های باریک‌تر آنها را خیلی زود از دست بدهید.
پیک نایلون برای آکورد گرفتن بسیار مناسب است. زیرا انعطاف بالایی دارد و در عین حال به اندازه‌ی کافی محکم است که بتوان چند نت یا خط بیس را با آن اجرا کرد. محبوبترین پیک نایلون موجود در بازار، دانلوپ نایلون ۸۸. میلی‌متر است.
پیک‌های نایلون ضخیم‌تر برای اجرای لید و سولو نیز مناسب هستند. زیرا سطح لغزنده‌ی آنها سرعت گذر پیک از سیم‌ها را افزایش می‌دهد.
۹.پیک اکریلیک
اکریلیک ها معمولا سطحی شفاف دارند و بسیار لغزنده هستند. در مقابل خش برداشتن و ساییده شدن مقاومت بسیار بالایی نشان می‌دهند. هرچند نگه‌داشتن آن ها در گرما (و با دست عرق‌کرده) بسیار سخت است. پس بهتر است نمونه‌هایی را انتخاب کنید که دارای تکنولوژی گریپ هستند و صدای آن ها کمی شفاف‌تر است.
اگر به پیک‌های اکریلیک علاقه پیدا کرده‌اید بهتر است V-Picks را امتحان کنید. این محصولات از فرمول خاصی از اکریلیک استفاده می‌کنند که باعث لغزش کمتر می‌شود. یکی دیگر از شرکت‌های تولیدکننده‌ی اکریلیک، Gravity نام دارد که آنها را با تنوع بسیار بالایی به بازار عرضه می‌کند.
۱۰.پیک اولتم
اولتم گونه‌ای پلاستیک با فناوری پیشرفته است که دوام بسیار بالایی دارد. این پیک ها از بهترین گزینه‌های موجود در بازار هستند. و قیمت بسیار مناسب، دوام بالا، سطح هموار و صدای بسیار زیبایی دارند. از محبوبترین پیک‌های اولتم می‌توان به اولتکس شارپ (با لبه‌ی تیز) و اولتکس جز ۳ (Ultex Jazz III) اشاره کرد.
همچنین می‌توانید دانلوپ پرایم‌تون ۳۵۱ (Primetone 351) را امتحان کنید که با دست ساخته شده‌اند و کیفیت (و البته قیمت) بالاتری نسبت به سایر پیک‌های این شرکت دارند.
اگر شما نیز علاقه مند به گیتار و آشنایی بیش تر با این ساز هستید می توانید صفحه ی بهترین سایت های آکورد گیتار را نیز مشاهده کنید.
